Ιστιαία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

. Τα γεωγραφικά αυτά στοιχεία για την θέση της αρχαίας Ιστιαίας / Ιστίαιας είναι απροσδιόριστα και δεν έχουν την παραμικρή δυνατότητα ταυτοποίησης με τον γεωγραφικό χώρο της περιοχής έτσι όπως μας τον έχει περιγράψει ο Μεγάλος Γεωγράφος Στράβων, ο οποίος μας λέει ότι η επί θαλάσσης Ακρόπολη του Ωρεός ήταν σε έναν ψηλό βράχο ,δίπλα ακριβώς από τον Κάλλα ποταμό που διέσχιζε την κοιλάδα Δρυμός , ενώ η άλλη Ακρόπολης του Ωρεός ( πρώην Ιστιαία ) βρισκόταν στους πρόποδες του Τελεθρίου , ανάμεσα σε δυο ψηλούς λόφους που επικοινωνούσαν με υπόγειες στοές( στοές εξόρυξης Λευκολίθου) ,στα ημιορεινά κατοικούσαν οι Ελλοπιείς και οι Περραιβαίοι και στα ορεινά κατοικούσαν οι Ωρείτες / Ωρεϊτες , στο οροπέδιο του Τελεθρίου όρους ( Πλακόβουνο το ονόμαζαν οι Σλάβοι ) .Η γεωγραφική θέση της αρχαίας Ιστιαίας και του Ωρεός μέχρι σήμερα αποτελεί ένα μυστήριο τόσο για την επιστήμη της Ιστορίας όσο κυρίως για την αρχαιολογική κοινότητα .Καμία αρχαιολογική έρευνα στην σημερινή Ιστιαία και στους Ωρεούς δεν έχει εντοπίσει ευρήματα τα οποία να στοιχειοθετούν την θέση αυτών των δύο πόλεων ,τα ευρήματα τα οποία έχουν εντοπισθεί σε αυτές τις περιοχές επιβεβαιώνουν τις αρχαίες αναφορές περί ύπαρξης λιμνοθάλασσας πριν από 2,500 χιλιάδες χρόνια αλλά και της μετακίνησης στην περιοχή ,των κληρούχων Αθηναίων και των ωρειτών ( μετά το 400 π,Χ ) καθώς και την μεταφορά οικοδομικών υλικών από τους Ενετούς το 1400 μ,Χ , από τον αρχαίο Ωρεός που κατέστρεψαν εντελώς , στους σημερινούς Ωρεούς για να κατασκευάσουν το Κάστρο στον τεχνητό λόφο. Η αρχαία Ιστιαία και ο Ωρεός σύμφωνα με όλες τις αρχαίες πηγές ήταν στην Αιγιακή ακτή απέναντι ακριβώς από την Πεπάρηθο ( Σκόπελο ) και επειδή στην αρχαιολογική σκαπάνη τίποτε δεν μένει αιώνια θαμμένο ίσως στο άμεσο μέλλον να δούμε ξανά αυτή την ένδοξη πόλη στην επιφάνεια . Η καινούρια πόλη, όπως εμφανίζεται σήμερα, άρχισε να δημιουργείται λίγο πριν από την Τουρκοκρατία στην Εύβοια (1470), με το όνομα «Ξηροχώρι», αρχικά στην απογραφή του 1474 και πολύ αργότερα μέσα από τα ποιήματα του περιηγητή μοναχού Δαπόντε στα μέσα του 17ου αιώνα. Λίγο πριν από την Επανάσταση η Βόρεια Εύβοια εντάχθηκε στην εμβέλεια των εδαφών που ήλεγχε και διοικούσε ο Αλή Πασάς. Η επαρχία της Ιστιαίας έμεινε στην δικαιοδοσία του Αλή Πασά μέχρι την μέρα της δολοφονίας του τελευταίου (Ιανουάριος 1822). Η οριστική ένταξη της πόλης στο νέο Ελληνικό κράτος έγινε τον Μάρτιο του 1833, μαζί με ολόκληρο το νησί της Εύβοιας. Έκτοτε η Ιστιαία ήταν η σημαντικότερη πόλη της Β. Εύβοιας.