Αργοστόλι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Εργασία του 1ου Γυμνασίου Αργοστολίου με υπεύθυνη τη φιλόλογο Αναστασία Μουντάκη (Μετακίνηση από το λήμμα της Κεφαλονιάς) |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 14:
==Καφές - Ποτό==
[[File:Kefalonia Fae355.jpg|thumb|300px|"Το Λιθόστρωτο", ο κεντρικός εμπορικός δρόμος του Αργοστολίου]]▼
==Αξιοθέατα==
==Ιστορικές διαδρομές==
[[File:Argostoli 2 centuries in 2 hours map.jpg|thumb|300px|left|Ο χάρτης της διαδρομής.]]
==="Αργοστόλι: Δυο αιώνες σε δυο ώρες"===
Γραμμή 27:
*'''2. Πλατεία Καμπάνας'''
[[File:Kambana Square.JPG|thumb|Η πλατεία Καμπάνας.]][[File:Pre-earthquake house.JPG|thumb|left|Προσεισμικό σπίτι (οικία Βρεττού) ]]
Η σημερινή Πλατεία Καμπάνας ονομαζόταν πλατεία Αγίου Μάρκου την εποχή της Ενετοκρατίας και μετονομάστηκε σε πλατεία Ελευθερίας τον Ιούλιο του 1797 με την έλευση των δημοκρατικών Γάλλων. Τότε φυτεύτηκε το δέντρο της ελευθερίας ως σύμβολο ανακήρυξης της δημοκρατίας και κάηκε δημοσίως το Libro d' Oro. Την περίοδο 1770-1790 οι Σύνδικοι της Κοινότητας (ανώτατη τοπική αρχή ευγενών) αποφάσισαν την οικοδόμηση Πύργου του Ρολογιού με μεγάλη καμπάνα που σήμαινε τις ώρες. Από τότε η πλατεία πήρε τη λαϊκή ονομασία πλατεία Καμπάνας. Επί αγγλοκρατίας η πλατεία ήταν τόπος βασανισμών καθώς στο πλάι της πλατείας βρισκόταν το κτίριο των Δικαστηρίων. Στα υπόγεια του κτιρίου λειτουργούσαν φυλακές και μετά την κατάρρευσή του στους σεισμούς του 1953, βρέθηκαν στα ερείπια σωροί σκελετών που έφεραν εμφανή σημάδια βασανισμού. Στα χρόνια της Κατοχής έγιναν στην πλατεία 2 μπλόκα από τους Γερμανούς, το Γενάρη και τον Ιούνιο του 1944, στα οποία πιάστηκαν και φυλακίστηκαν αντιστασιακοί. Το 1953 από τους σεισμούς υπέστη ρωγμές ο Πύργος του Ρολογιού.
*'''3. Προσεισμική οικία αδελφών Βρεττού.'''
Το σπίτι χτίστηκε το 1841, είναι το ένα από τα δυο σπίτια στο Αργοστόλι που διατηρήθηκαν από τους καταστροφικούς σεισμούς του 1953 και κατοικείται ακόμη σήμερα. Το δεύτερο είναι η οικία οικογένειας Κοσμετάτου, χτισμένη το 1853, που βρίσκεται στην οδό Ριζοσπαστών.Μεταξύ της 9ης και 12ης Αυγούστου του 1953 έγινε μια σειρά καταστροφικών σεισμών στα Επτάνησα. Ο μεγαλύτερος και καταστροφικότερος στις 12 Αυγούστου, μεγέθους 7,2 βαθμών,ισοπέδωσε την Κεφαλονιά. Το αποτέλεσμα ήταν εκατοντάδες νεκροί και χιλιάδες τραυματίες και άστεγοι..Ο πληθυσμός της Κεφαλονιάς μετά το σεισμό άλλαξε δραματικά εξαιτίας της έντονης μετανάστευσης. Οι σεισμοί του 1953 έχουν μείνει στη συνείδηση των κατοίκων της Κεφαλονιάς ως ορόσημο χρονολόγησης: “προσεισμικά” και “μετασεισμικά.”
*'''4. Κήπος του Νάπιερ'''
[[File:Napier garden obelisk.JPG|thumb|Μνημείο πεσόντων 1912-1922.]][[File:Rizospaston obelisk.JPG|thumb|left|Στήλη Ριζοσπαστών.]]
Ο κήπος ονομάστηκε προς τιμήν του Sir Charles James Napier (άγγλου πολιτικού, στρατιωτικού και συγγραφέα) ο οποίος το 1820 διορίστηκε διοικητής της Κεφαλονιάς. Η διοίκηση του θεωρήθηκε συνετή και ήπια και προσέφερε στο νησί πολλά έργα υποδομής. Οι βομβαρδισμοί του 1943 κατέστρεψαν το περίπτερο και το καφενείο που υπήρχαν στον Κήπο και η προτομή του Napier βανδαλίστηκε από γερμανό στρατιώτη. Μέσα στον Κήπο υπάρχει μνημείο,έργο του γλύπτη Γ. Μπονάνου, που στήθηκε το 1927 και είναι αφιερωμένο στους κεφαλονίτες πεσόντες των πολέμων της περιόδου 1912-1922.
Η Κεφαλονιά την περίοδο των Βαλκανικών και του Α' Παγκοσμίου πολέμου ακολούθησε την ελληνική ιστορία. Στις 17 Σεπτεμβρίου 1912 κηρύχθηκε επιστράτευση για τους Βαλκανικούς πολέμους στην Κεφαλονιά και λίγο μετά άρχισε έρανος υπέρ των "απόρων οικογενειών των επιστράτων νομού Κεφαλληνίας”. Την περίοδο του Εθνικού Διχασμού η Κεφαλονιά προσχώρησε στο κίνημα της Εθνικής Αμύνης τον Απρίλιο του 1917. Στο λιμάνι του Αργοστολίου είχε ελλιμενιστεί μοίρα του γαλλικού στόλου από τον Απρίλιο του 1916, και από το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου το νησί βρισκόταν υπό συμμαχικό αποκλεισμό ως τον Απρίλιο του 1917. Επικράτησε έλλειψη τροφίμων, επιδημίες και κοινωνική δυσφορία.
*'''5. Στήλη-πλατεία Ριζοσπαστών'''[[File:National Resistance Monument.JPG|thumb|Μνημείο Εθνικής Αντίστασης.]]▼
Αναθηματική στήλη στη μνήμη όλων των Κεφαλλήνων που εντάχθηκαν και αγωνίστηκαν στο κίνημα ενάντια στην αγγλική κατοχή και υπέρ της Ένωσης των Ιονίων νήσων με την Ελλάδα. Η στήλη ,έργο του γλύπτη Γ. Μπονάνου, στήθηκε σε μια μικρή πλατεία που ονομάστηκε πλατεία Ριζοσπαστών και την 21η Μαίου 1934 έγιναν τα αποκαλυπτήριά της. Αναγράφονται τα ονόματα των πρωτεργατών του κινήματος των Ριζοσπαστών καθώς και το ψήφισμα υπέρ της Ενώσεως, που διαβάστηκε στη Θ' Βουλή στις 26 Νοεμβρίου 1850. Η Βρεττανία απάντησε στο ψήφισμα αυτό με κλείσιμο εφημερίδων, διώξεις, συλλήψεις, φυλακίσεις και εξορίες. Το κίνημα των Ριζοσπαστών ήταν κίνημα εθνικοαπελευθερωτικό (επεδίωκε την Ένωση των Ιονίων νήσων με το Ελληνικό κράτος) και αστικοδημοκρατικό (εμπνεόταν από τα ιδανικά των γαλλικών επαναστάσεων του 1789 και 1848. Το κόμμα των Ριζοσπαστών θεωρείται το πρώτο ελληνικό πολιτικό κόμμα. Ιδρύθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες των Ιονίων Νήσων το 1848 και διαλύθηκε αμέσως μετά την επίτευξη της Ένωσης με την προσάρτηση των Ιονίων νήσων στο Ελληνικό κράτος το 1864.[[File:Vinaries monument.JPG|thumb|left|Μνημείο εκτελεσθέντων στις Βινάριες.]][[File:Ag. Theodoroi Lighthouse.JPG|thumb|left|Φάρος Αγ. Θεοδώρων.]]▼
▲Αναθηματική στήλη στη μνήμη όλων των Κεφαλλήνων που εντάχθηκαν και αγωνίστηκαν στο κίνημα ενάντια στην αγγλική κατοχή και υπέρ της Ένωσης των Ιονίων νήσων με την Ελλάδα. Η στήλη ,έργο του γλύπτη Γ. Μπονάνου, στήθηκε σε μια μικρή πλατεία που ονομάστηκε πλατεία Ριζοσπαστών και την 21η Μαίου 1934 έγιναν τα αποκαλυπτήριά της. Αναγράφονται τα ονόματα των πρωτεργατών του κινήματος των Ριζοσπαστών καθώς και το ψήφισμα υπέρ της Ενώσεως, που διαβάστηκε στη Θ' Βουλή στις 26 Νοεμβρίου 1850. Η Βρεττανία απάντησε στο ψήφισμα αυτό με κλείσιμο εφημερίδων, διώξεις, συλλήψεις, φυλακίσεις και εξορίες. Το κίνημα των Ριζοσπαστών ήταν κίνημα εθνικοαπελευθερωτικό (επεδίωκε την Ένωση των Ιονίων νήσων με το Ελληνικό κράτος) και αστικοδημοκρατικό (εμπνεόταν από τα ιδανικά των γαλλικών επαναστάσεων του 1789 και 1848. Το κόμμα των Ριζοσπαστών θεωρείται το πρώτο ελληνικό πολιτικό κόμμα. Ιδρύθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες των Ιονίων Νήσων το 1848 και διαλύθηκε αμέσως μετά την επίτευξη της Ένωσης με την προσάρτηση των Ιονίων νήσων στο Ελληνικό κράτος το 1864.
*'''6. Μνημείο Εθνικής Αντίστασης'''
▲[[File:National Resistance Monument.JPG|thumb|Μνημείο Εθνικής Αντίστασης.]]
Στο διπλανό οικόπεδο (σήμερα βρίσκεται μια παιδική χαρά), στο χώρο του παλιού Μουσείου και των φυλακών της πόλης, βρίσκεται πλάκα αφιερωμένη στη μνήμη 6 αντιστασιακών, μελών του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ, που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς. Οι 4 είχαν συλληφθεί σε εφόδους στα χωριά Μουζακάτα και Αργίνια και εκτελέστηκαν στο σημείο αυτό την Πρωτομαγιά του 1944. Αναγράφονται και τα ονόματα 2 εκτελεσθέντων από τους Γερμανούς το Σεπτέμβριο του 1943 και τον Ιούνιο του 1944.
Στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο τα Ιόνια νησιά παραχωρήθηκαν στην Ιταλία από τις δυνάμεις του Άξονα. Τον Απρίλιο του 1941 ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις κατέλαβαν το νησί. Τα πρώτα θεμέλια της εθνικής αντίστασης άρχισαν να μπαίνουν από τον καιρό της ιταλικής κατοχής. Από το τέλος Σεπτέμβρη του 1943 επικράτησε η ναζιστική γερμανική διοίκηση. Την περίοδο Ιανουαρίου-Μαρτίου 1944 είχε πια οργανωθεί σε γερές βάσεις η Εθνική Αντίσταση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Παράλληλα έγιναν αγροτικές και εργατικές κινητοποιήσεις. Οι γερμανοί προχώρησαν σε συλλήψεις, μπλόκα και λεηλασίες στα χωριά και εκτελέσεις σε Αργοστόλι και Ληξούρι. Ακολούθησαν όλο το καλοκαίρι του 1944 εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στον Αίνο, το Αργοστόλι και την Παλλική.
[[File:Katavothres execution pit.JPG|thumb|Τόπος εκτέλεσης στις Καταβόθρες.]]{{double image|right|Italian Batteria.JPG|180|Italian Batteria detail.JPG|180|Ιταλική πυροβολαρχία (Μπαταρία).|Ιταλική πυροβολαρχία - επιγραφή.}}
*'''7. Μνημείο εκτελεσθέντων- Βινάριες'''
Στο σημείο αυτό εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς 11 αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης στις 16-7-1944.
*'''8. Τόπος εκτέλεσης- Καταβόθρες'''
Στο σημείο όπου σήμερα σώζονται τα ερείπια μιας παλιάς στέρνας καλυμμένα από βλάστηση έγιναν πολλές εκτελέσεις αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής του νησιού από το Σεπτέμβρη του 1943 ως το Σεπτέμβρη του 1944.
[[File:Casa Rossa Argostoli.JPG|thumb|left|Casa Rossa (Κόκκινο Σπίτι)]]▼
*'''9. Φάρος Αγίων Θεοδώρων'''
Χτίστηκε το 1828 επί Αγγλοκρατίας με πρωτοβουλία του διοικητή Charles James Napier και είναι έργο του J.P. Kennedy. Τα εγκαίνια έγιναν το 1829. Πρόκειται για ένα κυκλικό κτίριο με ύψος πύργου 8 μέτρα και εστιακό ύψος 11 μέτρα ,που περιστοιχίζεται από κιονοστοιχία δωρικού τύπου.
Ο ίδιος ο Napier ανέφερε ότι ο όγκος του ήταν μικρός, διότι ούτε η τοποθεσία, ούτε ο σκοπός που υπηρετούσε, ούτε η οικονομία επέτρεπαν μεγαλύτερο κτίριο. Προσέθετε ότι το μικρό κόστος των 130 λιρών ήταν αποτέλεσμα της κεφαλονίτικης διαχείρισης, της επαγγελματικής ικανότητας και της αρχιτεκτονικής καλαισθησίας.
Εντάχθηκε στο ελληνικό φαρικό δίκτυο αμέσως μετά την προσάρτηση των Επτανήσων στην Ελλάδα το 1864. Ισοπεδώθηκε από το σεισμό του 1953 και ξανακτίστηκε σύμφωνα με το αρχιτεκτονικό σχέδιο των Άγγλων το 1964.
{{double image|left|Acqui execution pit.JPG|180|Acqui monument.JPG|180|Σημείο εκτέλεσης αξιωματικών Acqui|Μνημείο Μεραρχίας Acqui}}{{double image|right|Tilegrafos view to Argostoli.JPG|180|Tilegrafos view to Ionian Sea.JPG|180|Τηλέγραφος, θέα προς Αργοστόλι.|Τηλέγραφος, θέα προς Ιόνιο.}}
▲[[File:Casa Rossa Argostoli.JPG|thumb|Casa Rossa (Κόκκινο Σπίτι)]]
*'''10. Κόκκινο σπίτι- Casa Rossa'''
Στο οίκημα αυτό οδηγήθηκαν από τους Γερμανούς, το πρωί της 24ης Σεπτεμβρίου 1943, ο διοικητής της ιταλικής μεραρχίας Acqui Antonio Gandin και 136 ιταλοί αξιωματικοί και καταδικάστηκαν σε θάνατο. Στην παραθαλάσσια διαδρομή από το Κόκκινο Σπίτι προς το σημείο εκτέλεσης των καταδικασθέντων μπορεί κανείς να δει το νησάκι Βαρδιάνοι, ανοιχτά του οποίου βυθίστηκε, αφού έπλευσε σε ναρκοπέδιο, το υπερφορτωμένο πλοίο που μετέφερε ιταλούς επιζώντες της μεραρχίας Acqui.
*'''11. Σημείο εκτέλεσης αξιωματικών μεραρχίας Acqui'''
Στην τοποθεσία αυτή, όπου υπήρχε ένα φυσικό βαθούλωμα, οδηγήθηκαν ο διοικητής και οι αξιωματικοί της μεραρχίας Acqui και εκτελέστηκαν από γερμανούς στρατιώτες. Διασώθηκαν μόνο 37 ύστερα από παράκληση του ιταλού στρατιωτικού ιερέα Formato.
*'''12. Ερείπια ιταλικής πυροβολαρχίας- θέση Μπαταρία'''
Διασώζονται μόνο οι τοίχοι του κτίσματος που κατασκευάστηκε από τις ιταλικές δυνάμεις κατοχής του νησιού και λειτουργούσε ως αντιαεροπορική πυροβολαρχία (batteria). Από την παρεφθαρμένη ιταλική λέξη έμεινε και η ονομασία της τοποθεσίας ως σήμερα: Μπαταρία
Εσωτερικά πάνω σε τοίχο του κτίσματος μπορεί κανείς να δει την επιγραφή που άφησε κάποιος ιταλός, που υπηρέτησε ως στρατιώτης στην πυροβολαρχία το 1942 και επέστρεψε ως επισκέπτης 61 χρόνια μετά.
*'''13. Μνημείο Ιταλών Πεσόντων Μεραρχίας Acqui'''
Το μνημείο Ιταλών Πεσόντων Μεραρχίας Acqui είναι αφιερωμένο σε ένα από ένα από τα δραματικότερα επεισόδια του Β' παγκοσμίου πολέμου, που εκτυλίχθηκε στην Κεφαλονιά. Πρόκειται για την εξόντωση χιλιάδων στρατιωτών και την εκτέλεση των αιχμαλώτων της ιταλικής μεραρχίας Acqui από τους Γερμανούς το Σεπτέμβριο του 1943. Μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας οι περισσότεροι στρατιώτες της μεραρχίας Acqui στην Κεφαλονιά πανηγύριζαν. Ο διοικητής της μεραρχίας Gandin αρνήθηκε να παραδώσει το βαρύ οπλισμό στις γερμανικές δυνάμεις που είχαν αποβιβαστεί στο νησί πιεζόμενος από Ιταλούς κατώτερους αξιωματικούς και Κεφαλονίτες αντιφασίστες. Οι Ιταλοί αντιστάθηκαν στην γερμανική επίθεση βασιζόμενοι στην αριθμητική τους υπεροχή. Όμως την ίδια μέρα έφτασαν γερμανικές ενισχύσεις σε οπλισμό και στρατιώτες.
Στις 15 Σεπτεμβρίου άρχισε η γερμανική επίθεση με αεροπλάνα Stuka που επιδόθηκαν σε ανελέητο βομβαρδισμό του Αργοστολίου και του άμαχου πληθυσμού. Η πολεμική αναμέτρηση Ιταλών και Γερμανών εκτός από τη λοφοσειρά του Αργοστολίου επεκτάθηκε και σε άλλες περιοχές του νησιού (Φάρσα, Σκάλα, Διλινάτα κα). Στις 21 Σεπτεμβρίου ο Gandin αποφάσισε την παράδοση της μεραρχίας Acqui. Ακολούθησε στις 24 Σεπτεμβρίου η δίκη και εκτέλεση των Ιταλών αξιωματικών και του διοικητή. Ο αριθμός των νεκρών Ιταλών στις μάχες και τις εκτελέσεις στην Κεφαλονιά ξεπερνά τις 9000. Κατά τη διάρκεια αυτών των δραματικών ημερών, οι κάτοικοι του νησιού έδειξαν αλληλεγγύη στους Ιταλούς στρατιώτες κρύβοντας και περιθάλποντάς τους με κίνδυνο της ίδιας τους της ζωής.
Γραμμή 106 ⟶ 74 :
Ένας χωματόδρομος που ξεκινά από το Μνημείο της μεραρχίας Acqui και ακολουθεί την κορυφογραμμή της λοφοσειράς του Αργοστολίου οδηγεί στην τοποθεσία αυτή. Η διαδρομή προσφέρει εκπληκτική θέα και προς το λιμάνι και προς το Ιόνιο πέλαγος.
Στην τοποθεσία αυτή βρισκόταν το κτίσμα του παλιού τηλέγραφου απ΄όπου ο φύλακας ειδοποιούσε για την άφιξη των πλοίων στο λιμάνι. Εδώ έγινε στις 15-16 Σεπτεμβρίου 1943, ενώ διαρκούσε ακόμη η αντίσταση της μεραρχίας Acqui ,επίθεση ιταλών σε γερμανικές δυνάμεις που έληξε με την αιχμαλωσία 500 γερμανών.
==Παραλίες==
Γραμμή 115 ⟶ 80 :
==Τι θα αγοράσετε==
▲[[File:Kefalonia Fae355.jpg|thumb|300px|"Το Λιθόστρωτο", ο κεντρικός εμπορικός δρόμος του Αργοστολίου]]
==Μετακίνηση==
Γραμμή 121 ⟶ 86 :
==Διαδίκτυο και επικοινωνία==
==Συναλλαγές==
| |||