Λιουμπλιάνα

^{Πατήστε εδώ για να δείτε το χάρτη της περιοχής σε πλήρη οθόνη}.

Η Λιουμπλιάνα είναι πòλη στη Σλοβενία.

Με μία ματιά επεξεργασία

Έχει έκταση 275 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 278.789 κατοίκους (εκτίμηση 2016) ενώ το πολεοδομικό συγκρότημα της Λιουμπλιάνας φτάνει τους 537.712 κατοίκους.

Η πόλη παλαιότερα ήταν γνωστή με τη γερμανική ονομασία Λάιμπαχ (Laibach), κάτι που προκαλούσε έριδες ιδιαίτερα κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι προσπαθούσαν να εκγερμανίσουν βιαίως τις πιο πολλές περιοχές της υπό κατοχήν Σλοβενίας. Η ονομασία χρησιμοποιείται ακόμα κυρίως στην Αυστρία και τη νότια Γερμανία, καθώς και από τη γερμανική πρεσβεία στη Λιουμπλιάνα.

Ιστορία επεξεργασία

Η περιοχή κατοικείται από τα προϊστορικά χρόνια: οι παλαιότεροι γνωστοί οικισμοί χρονολογούνται από την Εποχή του Χαλκού.

Το 15 μ.Χ. ανεγέρθηκε η ρωμαϊκή Αιμόνα (Colonia Iulia Aemona), η οποία καταστράφηκε το 452 από τους Ούννους με αρχηγό τον Αττίλα. Οι πρώτες πηγές που αναφέρουν την πόλη είναι το 1144 με το γερμανικό όνομα Λάιμπαχ και το 1146 με τη λατινική ονομασία Λουβιγκάνα (Luwigana). Απέκτησε καθεστώς πόλης το 1220 και το 1335 περιήλθε υπό την κυριαρχία της δυναστείας των Αψβούργων μέχρι το 1918. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Λιουμπλιάνα ήταν πρωτεύουσα του δουκάτου Καρνιόλα, ενώ αποτέλεσε και έδρα επισκοπής το 1461. Εξελίχτηκε σε πολιτιστικό κέντρο της Σλοβενίας κατά το Μεσαίωνα, ενώ το 1511 στην πόλη έγινε σεισμός.

Με τους Ναπολεόντειους Πολέμους διακόπηκε για λίγο η κυριαρχία των Αψβούργων και από το 1809 ως το 1813 η πόλη ήταν πρωτεύουσα των ιλλυρικών επαρχιών της Γαλλίας. Από το 1816 ως το 1849 ήταν πρωτεύουσα του Ιλλυρικού Βασιλείου, που ανήκε στην Αυστριακή Αυτοκρατορία. Το 1821, στην πόλη πραγματοποιήθηκε το Συνέδριο του Λάιμπαχ, ενώ το 1849 έφτασε το πρώτο τρένο από τη Βιέννη και το 1857 συνδέθηκε με την Τεργέστη. Το 1895, ένας ακόμη σεισμός κατέστρεψε μεγάλο μέρος της πόλης και με την ανοικοδόμησή της απέκτησε τη νέα σύγχρονη εικόνα της.

Με τη διάλυση της Αυστροουγγαρίας το 1918, η Λιουμπλιάνα έγινε ανεπίσημη πρωτεύουσα της Σλοβενίας. Τον Απρίλιο του 1941, κατελήφθη από τη φασιστική Ιταλία, ενώ το Σεπτέμβριο του 1943 πέρασε υπό την κατοχή των Ναζί.

Το 1955, ο Γιουγκοσλάβος πρόεδρος Τίτο αναφέρθηκε στη Λιουμπλιάνα με το χαρακτηρισμό Ηρωική Πόλη, λόγω της δράσης της κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μεταπολεμικά, έγινε πρωτεύουσα της γιουγκοσλαβικής σοσιαλιστικής δημοκρατίας της Σλοβενίας και παρέμεινε και μετά την ανεξαρτησία της χώρας το 1991.